En dan is het weer tijd om Cambodja te verlaten en passeren we voor de tweede keer deze reis de grens met Vietnam. De route naar de grens is erg stoffig, een 15 km lange dirtroad. Er is nogal wat verkeer, dus de buffs gaan weer voor de mond en neus. Dat voorkomt echter niet dat de rode stof weer helemaal in onze huid en haar dringt. Dat hebben we de afgelopen weken al een paar keer ervaren na een stoffige rit. We wassen ons echt goed (we hebben zelfs een zachte borstel gekocht) maar de handdoeken waarmee we ons afdrogen zijn zelfs na een uitgebreide douche met zeep en borstel niet helemaal schoon. De stof zit kennelijk diep in alle poriën. De grensovergang gaat soepel dit keer. Een douanier maakt zelfs nog een grapje dat mijn foto prima lijkt maar die van Robert...daar twijfelt hij over. Robert heeft zich al een paar weken niet geschoren en ziet er ondertussen uit als een landloper. We spelen het spelletje mee en lachen ons weer op weg. Zuid Vietnam lijkt niet erg op Noord Vietnam. De mensen zijn wat beter benaderbaar en wensen ons ook veelvuldig een goed 2012. En 100 x per dag “hello” zeggen is echt genoeg dus we hebben die andere 1000 keer gewoon vriendelijk geglimlacht. Het is hier heet en vochtig. Het is hier goed te fietsen want het is hartstikke vlak maar we missen de bergen en de koelte toch een beetje. De Mekong delta is ook behoorlijk druk. De zeven etappes die we in de Mekong delta fietsen zijn door veel steden en dorpen met veel bebouwing. Bijna altijd fietsen we langs water, een druk bevaren kanaal of vlak langs zee. We nemen diverse pontjes en gaan veel bruggen over. Steeds rijden we tussen massa’s brommers.

We hebben een tweetal filmpjes (zie ook bij video’s) gemaakt van eenwillekeurig dorpjemet kraampjes langs de kant en 1 van het binnenrijden van een stad metbrommerverkeerom jullie een goede indruk te geven. Ik weet niet wat we van te voren verwacht hadden van de Mekong delta maar die drukte hadden we niet verwacht. We zijn toch meer van de landelijke weggetjes. Maar zelfs de landelijke weggetjes die zijn aangegeven zijn druk. Hoewel het gebied ons wel een prachtig beeld geeft van het leven hier.Als we de tijd zouden hebben zouden we hier urenlang langs de kant van de weg kunnen zitten om mensen en hun gewoontes te bekijken. Er gebeurt elk moment wel wat.Het kan zijn dat het komt doordat het bijna Chinees nieuwjaar is. Iedereen lijkt hierdoor ook een beetje hyper. De kraampjes en markten langs de route zijn druk bezocht. We moeten zelfs af en toe afstappen omdat we er niet doorheen kunnen. Men slaat eten, nieuwjaarspakketten en gele bloemen in. Langs de gehele route wordt nl. volop in gele bloemen gehandeld. Geel is de kleur van geluk en dus van een gelukkig nieuwjaar. Veel winkels en hotels hebben een boom met gele bloemen voor de deur staan. Vaak met kaarten en briefjes met gelukwensen erin gehangen. De steden waar we overnachten zijn voornamelijk havenplaatsjes en we zien eigenlijk heel weinig toeristen. De hotels zijn in dit gebied wel beter dan in Noord Vietnam.

Na de vierde etappe, in de plaats Can Tho plannen we een rustdag. Even de benen en billen laten rusten en de laundry wegbrengen. Omdat we geen zin hebben in alweer een drukke warme stad zoeken we op internet naar een andere mogelijkheid die we zo’n 5 km van de stad vinden in Resort Thanh Dat. Een hotel met een grote tropische tuin en direct aan de oevers van de Mekong Delta. Het is een aangenaam verblijf in een mooie ruime kamer (zodat we de fiets lekker binnen kunnen zetten :-). Rustig is het echter niet. Het is nieuwjaarsvakantie en er zijn veel Vietnamese gezinnen en die kunnen herrie maken ! Karaoke is favoriet. Gelukkig horen we dit alles niet als we op onze kamer zijn dus is het lekker slapen hier. Voor onze rustdag boeken we een privé bootje met gids naar een aantal floating markets. Een erg leuke tocht en we leren veel over Vietnam en haar natuur en de mensen. De gids signaleert onze interesse voor de cultuur van de Vietnamezen en adviseert ons een homestay in Vinh Long, onze volgende stop. Bovendien komt Oud en Nieuw er aan en het is leuk om daar de sfeer van mee te proeven. We maken graag gebruik van dit advies en zij regelt voor ons een overnachting bij Mr. Triet en zijn gezin. Als we echter de volgende dag in Vinh Long aankomen en we contact opnemen met Mr. Triet kan of wil hij ons eigenlijk niet hebben en verwijst ons door naar een andere homestay. We proberen de discussie nog wel aan te gaan want het verhaal van Mr Triet rammelt en afspraak is immers afspraak...maar feitelijk heeft het geen zin. Als we niet welkom zijn, kunnen we beter vertrekken. We gaan naar de andere homestay en verblijven de nacht bij een gezin met 2 kleine kinderen. Tèt ofwel oud en nieuw wordt redelijk vergelijkbaar als de feestdagen bij ons gevierd. Voor een kerstboom hebben zij een boom met gele bloemen. De kerststerren (plant) zijn hier gele bolchrysanten of afrikaantjes oid. De kerstkaarten worden vervangen door wenskaarten en er wordt flink gegeten. Natuurlijk ontbreekt vuurwerk niet alhoewel dat bij ons op beperkte schaal was. Sterker nog....ik ben er doorheen geslapen en Robert heeft slechts een aantal knallen gehoord. De kinderen gaan als ze groot genoeg zijn voor hun ouders staan en bereiden hiervoor een speech voor met de beste wensen en vertellen waar ze allemaal dankbaar voor zijn. Als dit allemaal in goede aarde valt krijgen ze geld. De volgende dagen wordt ons veel “Happy New Year” toegeroepen.

En dan komt de eindbestemming in zicht en fietsen we 2 dagen vroeger dan gepland Ho Chi Minh City binnen. We hadden ons voorbereid op druk verkeer maar vinden het nog meevallen. Komt dat door de nieuwjaarsvakantie? Het feest duurt hier nl. 10 dagen en veel mensen zijn vrij om het feest met familie te vieren. Ook in Ho Chi Minh is het Chinese nieuwjaar, het jaar van de draak, goed te merken. De straten zijn verlicht en de stad is een bloemenzee. Helaas zijn door de feestdagen de souvenirsmarkten Ben Thanh en Saigon gesloten en ook zijn er veel winkels gesloten. Maar er blijven genoeg winkels over om lekker wat souvenirs in te slaan en genoeg restaurantjes om de maagjes te vullen.

En dan is het zover.....we zijn uitgerijst en uitgereisd. De fiets moet worden ingepakt en we moeten ons klaarmaken voor de lange terugvlucht. We hebben in een krappe 9 weken ruim 2500 km gefietst en ruim 1500 km met een taxi, boot of bus gereisd. De kortste fietsetappe was 29 km en de langste 154 km. We zijn door 4 landen gereisd en hebben enorm genoten.

We zijn 2 gelukkige mensen.