Na een paar relaxte dagen fietsen we vanaf Ecolodge Kingfisher over de dirtroad voor een korte tocht (36 km) naar Champasak, de uitvalsbasis voor Wat Phu. Champasak zelf ligt aan een prachtig gedeelte van de Mekong. Wat Phu ligt 11 km van Champasak en heeft zijn oorsprong in de 6e eeuw en dat is vele eeuwen eerder dat de tempels in Siem Reap die we later deze week gaan bezoeken. Wat Phu wordt dan ook beschouwd als de blueprint voor Angkor Wat en andere Khmer tempels in Cambodja. We betalen een entree van 30.000 Kip en klauteren omhoog. Helemaal vanaf de top hebben we een prachtig uitzicht over de tempel en de ligging aan de Mekong.

De volgendedag fietsen we weer terug naar Pakse om onze etappes door Thailand voor te bereiden. Om naar Cambodja te fietsen kun je diverse grensovergangen kiezen. Wij pakken de route via Thailand en gaan dus weer even een stukje links fietsen. We calculeren geruime tijd in om de grens over te gaan. Onze ervaringen van 3 jaar geleden bij de grensovergang van de Friendshipbridge (Vientiane) van Laos naar Thailand staat nog vers in ons geheugen. Daar hebben we uren in de rij gestaan. Maar dit keer zijn we zeer welkom :-). Als we bij de grens bij het dorpje Vangtao aankomen halen we eerst een stempel om Laos uit te mogen. Vervolgens wijst een vriendelijk man ons naar de immigration van Thailand. Als we daar het plein komen opfietsen gaat de hefboom al open en worden we uitgenodigd om even binnen te komen. Het is buiten zo warm. We nemen plaats, vullen de formulieren in en beantwoorden wat vriendelijke vragen en klaar zijn we. De 2 grensbeambten komen hun domein zelfs nog even uit om ons uit te zwaaien. Zijn we nu al klaar? Waar is de wachtrij? Maar niks hoor....we fietsen verrast verder. Omdat alles zo soepel verloopt zijn we al in het begin van de middag in Buntharik op een kleine 100 km van Pakse. Buntharik is een provinciestadje en heeft wel een eenvoudige accommodatie maar is verder erg stoffig. We besluiten door te fietsen naar Phuchongnayo National Park want daar moeten mooie bungalows zijn. We fietsen totaal 148 km en worden in het Nationale Park vriendelijk ontvangen door Khun Noi. Bij het park is alleen een klein winkeltje maar Khun Noi regelt een eenvoudig diner en ontbijt voor ons.

De volgende dag is nog maar een klein stukje (41 km) naar onze volgende stop. Het is oudjaarsdag en we hebben gepland om in de farmstay Suan Loong Daeng van de Noor Trond en zijn vrouw Nok te verblijven. Deze farmstay ligt in een prachtige natuur en we krijgen een bungalow met een geweldig terras aan het water. Echt prachtig en we genieten. We maken die avond kennis met Trond en een aantal vrienden (2 Noren en 1 Australier met hun Thaise vrouwen) van het echtpaar en eten en drinken een glaasje mee. Wel een unieke ervaring om deze mensen zo te ontmoeten en hun ervaringen te horen. Nieuwjaarsdag blijven we nog even een dagje op de farmstay en relaxen op ons terras in de prachtige natuur.

En dan moet het echt gebeuren. De omgeving waar we doorheen fietsen is prachtig en de routes niet al te zwaar dus we besluiten flink door te fietsen. De plaatsjes en de accommodatie op deze route zijn verder niet echt uitnodigend om langer te verblijven. We fietsen van Nam Yun in 136 km naar bungalows op 11 km van Choam, de grens van Thailand met Cambodja. Vervolgens fietsen we de volgende dag 154 km naar onze accommodatie in Siem Reap, Lotus Lodge. Met name de laatste tocht is zwaar omdat we de eerste 120 km geen schaduw hebben. De route heeft veel vals plat en bovendien hebben we wind tegen. Pas als we in het Angkor gebied zijn krijgen we wat meer schaduw. Ook in Choam weer een bijzondere ervaring om de grens over te komen. We fietsen langs diverse gebouwen maar zien feitelijk geen echte grensovergang. Totdat we worden ingehaald door een man op een brommertje die ons verteld dat we vergeten zijn een visum te halen. Natuurlijk hebben we niet de intentie zonder visum Cambodja in te gaan en hadden we zeker zelf ook op de gedachte gekomen terug te fietsen. Maar goed, we fietsen terug, we hebben kennelijk iets gemist.

Als we een paar honderd meter terug fietsen opent een beambte een houten gebouwtje.....kennelijk is ie net wakker :-). We worden even streng toegesproken over de gevolgen als we zonder visum de grens zouden zijn overgegaan maar daarna worden we vriendelijk verder geholpen. En na het nodige papierwerk mogen we ook hier weer vlot verder.

Dan Siem Reap.....een stad met veel toeristen. Het is een snelgroeiende stad met allerlei luxe voorzieningen voor toeristen. Toch heeft de stad charme. De night market is heel gezellig met veel souvenirkraampjes en restaurantjes en pubs. De prijzen schieten wel de pan uit. Dit is de duurste plaats tot nu toe tijdens deze reis en dat in Cambodja. Maar ja, we genieten en nemen het er maar van. We kopen een 3 daagse pas (40 USD per persoon) om het tempelgebied van Angkor te bezichtigen en we boeken een tuktuk. We zijn even lui en laten ons een paar dagen rijden. Het gebied is prachtig en de tempels zijn indrukwekkend en wat zijn het er veel. We betrappen ons erop dat we soms wat blasé worden. Maar de tempels maken wel veel indruk.